Ο Τομέας Κοινωνικής και Κλινικής Ψυχολογίας συντονίζει τα γνωστικά αντικείμενα της Κοινωνικής Ψυχολογίας, της Οργανωσιακής Ψυχολογίας και της Κλινικής Ψυχολογίας.
Διδακτικό αντικείμενο
Το διδακτικό αντικείμενο του Τομέα καλύπτει τα πεδία της Κοινωνικής Ψυχολογίας και των εφαρμογών της στην κοινότητα (Διαπροσωπικές Σχέσεις, Ενδο-ομαδικά φαινόμενα, Διομαδικές Σχέσεις, Διεθνείς Σχέσεις και συγκρούσεις, Μεθοδολογία Έρευνας και Εφαρμογών), της Οργανωσιακής Ψυχολογίας (Οργανωσιακή Δομή και Κουλτούρα, Οργανωσιακή Αλλαγή, Εργασιακά χαρακτηριστικά και Εργασιακή Ευημερία, Στάσεις και Οργανωσιακή Συμπεριφορά), και της Κλινικής Ψυχολογίας (Θεωρίες Προσωπικότητας, Ψυχοπαθολογία, Ψυχοθεραπευτικές Προσεγγίσεις (π.χ. ψυχαναλυτική, γνωστική-συμπεριφορική, οικογενειακή θεραπεία, Ψυχολογία της Υγείας και Κοινοτική Κλινική Ψυχολογία).
Ερευνητικό αντικείμενο
Η ερευνητική δραστηριότητα στο πεδίο της Κοινωνικής Ψυχολογίας αφορά θέματα ρατσισμού, προκατάληψης και κοινωνικών διακρίσεων, συγκρότησης κοινωνικών, ταυτοτήτων, ομάδων και κοινωνικών κινημάτων και διομαδικών σχέσεων. Διερευνάται επίσης ο τρόπος με τον οποίο το κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο επηρεάζει και αλληλεπιδρά με ατομικές και κοινωνιογνωστικές διεργασίες, συναισθήματα και μορφές συμπεριφοράς, διαμορφώνοντας έτσι πρότυπα κοινωνικής νόησης, αλληλεπίδρασης, συνεργασίας και σύγκρουσης.
Στο πεδίο της Κλινικής Ψυχολογίας η ερευνητική δραστηριότητα εκτείνεται σε ζητήματα που αφορούν τη διεργασία της ψυχοθεραπείας, τις επαγγελματικές πρακτικές αντιμετώπισης των ψυχικών προβλημάτων, της εμπειρίας και διαχείρισης της ψυχικής δυσφορίας, της κριτικής εξέτασης της ψυχοπαθολογίας. Eκτείνεται ακόμη σε πεδία που αφορούν την εμπειρία και την αντιμετώπιση της χρόνιας ασθένειας, τις εφαρμογές της κλινικής ψυχολογίας στην ψυχοσωματική υγεία, τον ρόλο των νέων τεχνολογιών στην υγεία και την ψυχοθεραπεία, και την ενσώματη διάσταση στην ψυχοθεραπεία.
Στο πεδίο της Οργανωσιακής Ψυχολογίας η ερευνητική δραστηριότητα εκτείνεται στο χώρο της Ψυχολογίας της Εργασιακής Υγείας και της Οργανωσιακής Συμπεριφοράς και πιο συγκεκριμένα σε θέματα που σχετίζονται με τον εργασιακό σχεδιασμό και τη σημασία του για την εργασιακή ευημερία και την εργασιακή απόδοση, το ρόλο των πόρων στο φυσικό και ψυχοκοινωνικό περιβάλλον της εργασίας, καθώς και την αλληλεπίδραση εργασιακής και προσωπικής ζωής με έμφαση στη διαδικασία ανάκτησης της ενέργειας κατά τον ελεύθερο χρόνο.
Τα μέλη του τομέα αξιοποιούν τόσο ποσοτικές όσο και ποιοτικές μεθόδους στις έρευνές τους.